Home
Produkt archiwalny
Szczegółowy opis przyczyn i przebiegu wojny na Bałkanach, we Włoszech i w Afryce – od zamachu na arcyksięcia Franciszka Ferdynanda po kapitulację Państw Centralnych
Ponad 200 fotografii i rysunków ukazujących żołnierzy, czołowych dowódców i kluczowe bitwy prowadzonych tam kampanii.
Ponad 20 kolorowych map głównych rejonów operacji, w tym Serbii, frontu salonickiego, kolonii afrykańskich, bitew nad Isonzo, pod Caporetto i Vittorio Veneto.
Barwny opis mistrzowskiej wojny podjazdowej prowadzonej w Afryce Wschodniej przez Lettow-Vorbecka i niemieckie oddziały, złożone głównie z askarysów, tragicznego losu tysięcy śmiertelnie chorych żołnierzy alianckich na froncie salonickim, zażartych walk w Alpach między Włochami a Austriakami oraz działań sił niemieckich, francuskich, brytyjskich i amerykańskich na tym rzadko opisywanym froncie.
Seria „Historia I wojny światowej” to sześciotomowa historia militarna konfliktu 1914–1918.
Zabójstwo następcy tronu Austro-Węgier, arcyksięcia Franciszka Ferdynanda w Sarajewie – które zapoczątkowało I wojnę światową – było kulminacją serii wydarzeń ciągnących się już od XIX wieku. Konflikty etniczne, nacjonalizm, polityczny oportunizm i walka o władzę na Bałkanach przyczyniły się do wciągnięcia całej Europy w wojnę, w której zginęły miliony ludzi.
Austro-Węgry od początku toczyły walkę z Serbią i Rosją. Niemcy byli sojusznikami Austriaków, ale dołączenie Bułgarii do grona państw centralnych w październiku 1915 roku znacznie odmieniło układ sił na Bałkanach i doprowadziło do otwarcia frontu salonickiego w Grecji. 150 tysięcy żołnierzy brytyjskich i francuskich brało tam sporadyczny udział w walkach do czasu katastrofalnej kampanii w rejonie Dojranu w 1918 roku.
W 1914 roku brytyjskie władze w Afryce były zupełnie nieprzygotowane do działań wojennych. Paul von Lettow-Vorbeck, dowódca Schutztruppe w Niemieckiej Afryce Wschodniej, mimo skąpych sił i zasobów rozpoczął skuteczną wojnę podjazdową i przeprowadził liczne rajdy na cele alianckie, zwłaszcza na kolej ugandyjską. Do końca I wojny światowej pozostał niepokonany w starciach z oddziałami generała Jana Smutsa, składającymi się z żołnierzy burskich, brytyjskich, indyjskich, afrykańskich, belgijskich i portugalskich.
Włosi przystąpili do wojny w kwietniu 1915 roku po stronie ententy. Po ponad dwóch latach zaciętych walk z Austriakami na północnej granicy kraju oddziały włoskie zostały rozgromione przez połączone siły niemiecko-austriackie w bitwie pod Caporetto w październiku 1917 roku. To upokorzenie tylko po części zostało złagodzone przez zwycięstwo pod Vittorio Veneto w listopadzie 1918 roku, które doprowadziło do upadku Austro-Węgier.
