Literacki pamiętnik wdowieństwa J.C. Oates, która po raz pierwszy opisała historię choroby i śmierci męża, krytyka literackiego Raya Smitha
Ta wzruszająca opowieść o życiu i śmierci, miłości i smutku, ubarwiona przejmującymi epizodami, przemyśleniami na temat rozlicznych lektur, to nigdy wcześniej nieoglądany portret pisarki – kobiety, która wcześniej zawsze zażarcie broniła swej prywatności. Opowieść wdowy to autobiograficzny zapis wewnętrznych zmagań autorki próbującej zrozumieć, na czym polega życie po śmierci ukochanego męża, który ją wspierał przez niemal pół wieku.
Joyce Carol Oates (ur. 1938) – powieściopisarka, dramaturg, poetka i eseistka. Jest profesorem Princeton University i członkiem American Academy of Arts and Letters. W Polsce znana jest m.in. z wydanych przez REBIS powieści: Zabiorę cię tam, Czarna topiel, Blondynka, Wodospad (nagroda Prix Femina 2005), Mama odeszła, Córka grabarza, Moja siostra, moja miłość, Niebieski ptak, Opowieść wdowy oraz Przeklęci. Książki Oates wielokrotnie nominowano do National Book Award, Nagrody Pulitzera i PEN/Faulkner Award. Zdobyła National Book Award i PEN/Malamud Award za wybitne osiągnięcia w dziedzinie opowiadania. W 2003 r. została laureatką Commonwealth Award za „Wybitną służbę w dziedzinie literatury”, w 2006 r. otrzymała nagrodę „Chicago Tribune” za „Osiągnięcia całego życia”. Od wielu lat pisarka uważana jest za jedną z czołowych kandydatek do literackiej Nagrody Nobla.
