Trauma
Michael Palmer, Daniel Palmer

Michael Palmer z zawodu był lekarzem internistą oraz autorem dwudziestu thrillerów medycznych, z których wszystkie stały się międzynarodowymi bestsellerami. Na podstawie „Krytycznej terapii” powstał film z udziałem Hugh Granta i Gene’a Hackmana. Pisanie „Traumy” przerwała śmierć. Powieść dokończył jego syn. To bardzo piękny i ujmujący gest ze strony pana Daniela. Książka, jak na thriller medyczny przystało, wpisuje się w klasyczny kanon gatunku. Akcja toczy się w środowisku medycznym. Poznajemy ambitną lekarkę - Carrie Bryant, która jest rezydentką na oddziale neurochirurgii w Boston Community Hospital. Carrie nie ma bogatego życia prywatnego, dlatego praktycznie większość czasu poświęca pracy. Albo będąc na dyżurze, albo czytając fachową literaturę medyczną. Narzuca sobie mordercze tempo, co niestety skutkuje popełnieniem groźnego błędu. Lekarka odchodzi i podejmuje się nowego wyzwania. W ośrodku dla weteranów wojennych został uruchomiony pilotażowy program, aby opracować metodę leczenia stresu pourazowego (PTSD). Innowacyjna metoda zapowiada nie tyle łagodzenie objawów, ale ich zupełne wyleczenie. Carrie ma być chirurgiem odpowiedzialnym za wprowadzenie elektrod do mózgu pacjentów. Mózg wtedy jest głęboko stymulowany prądem elektrycznym, próbując wyeliminować emocje ze wspomnień o traumatycznym wydarzeniu, które wywołało PTSD. Carrie jest bardzo podekscytowana nową metodą, ponieważ po cichu liczy również na to, że pomoże swojemu bratu Adamowi, też weteranowi wojennemu. Tymczasem w ośrodku zdrowia dla weteranów dzieją się dziwne rzeczy. W tajemniczy sposób zaczynają znikać pacjenci. Carrie zagłębia się w labirynt korupcji i morderstw. I choć może przypłacić to życiem, za wszelką cenę próbuje rozwikłać zagadkę tajemniczego znikania jej pacjentów. „Trauma” to bardzo dobrze napisany thriller. Czyta się z wypiekami na twarzy, a akcja gna tu do przodu. Autorzy podejmują tematykę zagrożenia życia ludzkiego i zagadnień związanych z bioetyką w obliczu zmian, jakie niesie współczesna medycyna, oraz powiązań świata medycznego ze środowiskiem przestępczym. Nie brakuje też wątków sensacyjnych (to zasługa pewnie młodego Palmera). Choć akurat ten wątek był delikatny przekombinowany, ale zaskakujący. Na szczęście autorzy zrezygnowali z wątku miłosnego, gdyż byłaby to wtedy powieść bardzo przewidywalna. Carrie w prywatnym śledztwie pomaga młody dziennikarz. Dawid pracuje na zlecenie Lowell Observera i ma napisać artykuł na temat weteranów wojennych cierpiących właśnie na PTSD. To bardzo ciekawa postać. Tworzą oni zgrany duet, ale motyw romansu się nie rozwija. W ogóle mocną stroną książki są dobrze skonstruowani bohaterowie, szczególnie "czarne charaktery". Polecam. Powieść nie tylko dostarczy rozrywki, ale również przy okazji można poszerzyć swoją wiedzę na temat stresu pourazowego. To bardzo interesujące zagadnienie i ciągle jeszcze nie do końca wyjaśnione.

Diana Bibliofilka