Bezcenne dla pasjonatów historii i militariów wspomnienia dowódcy obrony Monte Cassino. Von Senger barwnie opisuje swoje losy na frontach II wojny światowej, ocenia przyczyny klęski III Rzeszy i przedstawia rzadko prezentowany niemiecki punkt widzenia na kampanię włoską.
Frido von Senger und Etterlin (1891–1963) to postać nietuzinkowa. Zdeklarowany antynazista, był zarazem jednym z najbardziej skutecznych generałów walczących pod rządami Hitlera. Pochodził z arystokratycznej, katolickiej rodziny z Badenii. Przez dwa lata studiował w Oksfordzie, gdzie narodziła się jego fascynacja Anglią.
Podczas I wojny światowej walczył w okopach, a później służył jako młody oficer w Reichswerze, gdzie początkowo skłaniał się do kawalerii. Do ataku na Francję w 1940 roku prowadził już brygadę zmotoryzowaną, wspierającą między innymi rajdy Rommla. Pod koniec 1942 roku jako dowódca 17. Dywizji Pancernej brał udział w walkach o odblokowanie wojsk niemieckich pod Stalingradem, a w 1943 roku trafił na śródziemnomorski teatr działań wojennych. Toczył walki na Sycylii, Sardynii i Korsyce, umiejętnie ewakuując niemieckie wojska, potem objął dowództwo XIV Korpusu Pancernego. Kierował obroną Monte Cassino, następnie walczył m.in. w Toskanii i na linii Gotów.
