Zbiór esejów Umberto Eco – inteligentna rozrywka i intelektualna przygoda dla czytelników
Oto zbiór rozmaitości, czasem zaangażowanych, a czasem stworzonych dla rozrywki, na temat absolutu, ognia, wymyślonej astronomii, katedralnych skarbców, wysp zaginionych, pisarstwa Wiktora Hugo, recepcji Joyce’a w epoce faszyzmu, utopii i przysłów, WikiLeaks, zawoalowanych form cenzury itd.
Nie jest do końca dziełem przypadku, że zbiór otrzymał nazwę od pierwszego tekstu. Tematem wymyślania wroga autor zajął się całkiem niedawno w swej powieści Cmentarz w Pradze, a doświadczenie pokazuje, że ów przewrotny mechanizm nadal działa w najlepsze. Aby trzymać narody w ryzach trzeba wciąż wymyślać wrogów i przypisywać im cechy wzbudzające lęk i odrazę.
Umberto Eco (1932–2016) – filozof, mediewista, semiolog i miedioznawca oraz jeden z najbardziej znanych pisarzy współczesnych. Do najważniejszych jego prac eseistycznych należą m.in.: Dzieło otwarte, Teoria semiotyki, Semiologia życia codziennego, W poszukiwaniu języka uniwersalnego, Interpretacja i nadinterpretacja, Kant a dziobak, Od drzewa do labiryntu. Zainteresowanie teorią literatury zaowocowało Sześcioma przechadzkami po lesie fikcji, a estetyką – Sztuką i pięknem w średniowieczu, Historią piękna, Historią brzydoty (dwie ostatnie pozycje, które opublikował pod swoją redakcją, oraz Szaleństwo katalogowania i Historia krain i miejsc legendarnych - wydane przez REBIS). Prawdziwą sławę przyniosły mu powieści: Imię róży (jeden z największych bestsellerów w historii literatury), Wahadło Foucaulta, Wyspa dnia poprzedniego, Baudolino, Tajemniczy płomień królowej Loany, Cmentarz w Pradze i Temat na pierwszą stronę. Jako autor błyskotliwych tekstów publicystycznych dał się poznać w zbiorach: Diariusz najmniejszy oraz Zapiski na pudełku od zapałek (3 tomy), a także po części w tomie Wymyślanie wrogów i inne teksty okolicznościowe. Niniejszy wybór felietonów to już ostatni zbiór przemyśleń tego niezwykle wszechstronnego i nader przenikliwego obserwatora naszej płynnej rzeczywistości.
