Piotr Piotrowski,(1952-2015) - profesor zwyczajny w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, którego w latach 1999-2008 był dyrektorem, a w latach 1996-2009 kierownikiem Zakładu Historii Sztuki Nowoczesnej; w latach 2009-2010 dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie. Członek wielu międzynarodowych towarzystw, instytucji badawczych oraz redakcji czasopism naukowych, znany specjalista w zakresie historii sztuki XX wieku Europy Środkowo-Wschodniej. Autor ok. 300 artykułów publikowanych głównie w Europie i w USA oraz kilkunastu książek, między innymi dwóch poświęconych twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza (1985, 1989); Artysty między rewolucją i reakcją, na temat uwikłań awangardy radzieckiej w rozwój systemu totalitarnego w ZSRR (1992); Dekady, za którą otrzymał Nagrodę im. Jerzego Stajudy (1993); nominowanych do nagrody „Nike” w roku 2000 Znaczeń modernizmu (REBIS 1999) oraz Awangardy w cieniu Jałty. Sztuka w Europie Środkowo-Wschodniej, 1945-1989 (REBIS 2005; wyd. brytyjskie: In the Shadow of Yalta. Art and the Avant-garde in Eastern Europe), za którą z kolei w 2006 roku otrzymał m.in. nagrody im. Jana Długosza oraz Premiera RP, a także Sztuki według polityki (Universitas 2007). Laureat Nagrody im. Igora Zabla za wkład w badania kultury artystycznej Europy Środkowej (Barcelona 2010
